Vilhjálmur Bjarnason adjunkt við Háskóla Íslands hefur rannsakað hvort þýski bankinn,Hauck&Aufhauser hafi í raun keypt hlut í Búnaðarbankanum (Eglu) ,þegar hann var einkavæddur eða hvort þýski bankinn hafi aðeins verið leppur,sem ekkert hafi keypt í raun.Niðurstaða Vilhjálms er sú,að þýski bankinn hafi í raun ekkert keypt.Vilhjálmur hefur rannsakað efnahagsreikning þýska bankans og ársreikning hans og ekkert kemur þar fram um að þýski bankinn hafi eignast hlut í Búnaðarbankanum. Þetta er mjög athyglisvert,einkum þegar haft er í huga,að aðild þýska bankans að S-hópnum skipti sköpum varðandi það,að S-hópurinn fengi  Búnaðarbankann.Ef þýski bankinn hefði ekki verið aðili þá hefði S-hópurinn ekki fengið Búnaðarbankann.Þá hefði Kaldbakur eða annar aðili fengið að kaupa bankann. Þegar tekin var ákvörðun um það hver fengi að kaupa Búnaðarbankann var sagt,að í S-hópnum væri stór alþjóðlegur fjárfestingarbanki ,sem ekki vildi  koma fram undir nafni fyrr en samningar hefðu verið undirritaðir.Við undirritun samninga var sagt,að erlendi bankinn væri Hauch&Aufhauser,er þar er um lítinn einkabanka að ræða.

Mál þetta var tekið upp á alþingi og þar óskuðu þingmenn stjórnarandstöðunnar eftir því,að  aflað yrði upplýsinga  frá þýska fjármálaeftirlitinu um aðild þýska bankans að kaupunum á Búnaðarbankanum. Var því beint til viðskiptaráðherra,að ráðherra beindi tilmælum til íslenska fjármálaeftirlitsins um að afla upplýsinga frá Þýskalandi um málið.Viðskiptaráðherra brást hinn versti við þessum tilmælum og setti sig á háan hest. Sagði ráðherra þóttafullur,að þingmenn ættu að vita,að ráðherra gæti ekki gefið fjármálaeftirlitinu nein fyrirmæli. Sú stofnun starfaði alveg sjálfstætt. Þetta var alger fyrirsláttur hjá ráðherra. Össur Skarphéðinsson þingmaður Samfylkingarinnar benti  á, að viðskiptaráðherra hefði  áður beint tilmælum til Samkeppnisstofnunar án þess,að telja sjáfstæði þeirrar stofnunar ógnað.Hún gæti því  alveg eins beint tilmælum til Fjármálaeftirlits nú.

 Viðskiptaráðherra skortir ekki heimildir til þess að láta  þetta mál til sín taka. Ráðherra vantar viljann.Ef viðskiptaráðherra treystir sér ekki til þess að tala við íslenska fjármálaeftirlitið um mál þetta getur ráðherrann snúið sér beint til þýska fjármálaeftirlitsins og spurt það hvort þýski bankinn hafi keypt hlut í Búnaðarbankanum. Hér er mikið í húfi. Ef þýski bankinn hefur í raun ekkert keypt í Búnaðarbankanum hefur ríkið verið beitt blekkingum við einkavæðingu Búnaðarbankans.Aðrir aðilar,sem buðu í  bankann og fengu ekki, gætu þá átt rétt á skaðabótum.Það er nauðsynlegt að fá hið rétta fram í máli þessu.Ef viðskiptaráðherra er að tovelda upplýsingaöflun í málinu þá er það alvarlegt mál. Hverja er ráðherra að vernda?

Björgvin Guðmundsson